Een soepele start
Here we come beach!
..GELUKKIG WEL EEN CAMPER EN GEEN TENT ;)
Inmiddels 3 weken verder en we kunnen zeggen: het went vrij snel. Zolang we elkaar allemaal maar de ruimte geven en dan wel het liefst met een zonnetje erbij zodat we ook naar buiten kunnen ;). Maar de camper is nu wel echt ons 'thuis'. Of zoals Owen zegt: Grizzly, ons camperhuis.
Nadat ik had geschreven dat we een soepele start hadden gemaakt waren we vervolgens onze kentekenplaat verloren.
Een Italiaanse man wees ons erop even te stoppen langs de snelweg. Hij zag namelijk ons kentekenplaat rondvliegen..oeps. We waren net door de tol heen dus weer terug (weer tol betalen) en opletten of we de plaat tegenkwamen. Roel heeft zelfs nog een stukje langs de snelweg hardgelopen om te zoeken..maar helaas. Kwijtos. Met de lokale politie gebeld (was hysterisch want de tolk praatte er ook dwars doorheen) maar uiteindelijk gaven ze aan dat we z.s.m. naar een politiebureau moesten gaan. De melding was gedaan dus wij vonden het wel een klusje voor na het weekend..
Slapen en eten bij 'Di Mama'
We kwamen aan op een on-ge-loof-lijke plek!! Dit uitzicht is ongekend. Er zijn ongeveer 10 plekken en ‘di mama’ zorgt dat iedereen blij is (locatie: Azienda Agricola Montaioncino, Empoli Toscane). Iedere avond kookt ze, inclusief een winetasting voor slechts 20,- euri. “Dat gaan we morgen ook doen”, zeiden we. 2 minuten later zaten we aan een tafeltje op de meest idyllische plek. En het eten en de wijn? Delizioso!
De temperaturen lopen al lekker hoog op en gelukkig hebben we een poedelbadje meegenomen zodat de kids toch enigszins kunnen afkoelen. Ook nog even een tof dronevluchtje gemaakt over de velden vol druivenstruiken en adembenemende views. Overigens moet je bij het sanitaire gedeelte niet te lang blijven.. ik heb nog nooit zo snel geplast toen ik op links keek en een vers doodgebeten bebloede muis zag liggen. Maar ok, toch de kids even snel gedoucht..heel snel, want het warm water was op. Ach: zijn ze toch nog afgekoeld ;).
De volgende dag nog de vuurvliegjes achter onze camper bewonderd, Owen vond het fantastisch!
Chocolade in Siena
Op naar de volgende bestemming: Siena! Uiteraard de mooie hoogtepunten aangetikt zoals het Piazza del Campo, de kathedraal Duomo (misschien wel de mooiste kathedraal die we ooit gezien hebben) en een kaarsje aangestoken in een kerk (Owen wilde graag een keer een kerk van binnen zien). Lekker gestruind door de pittoreske straatjes van Siena en nog even een chocolade-winkel ingesneakt (ik geef toe: ik zag ze chocolaatjes uitdelen). Ze zijn hier ook gek op kinderen dus we kregen allemaal 3 chocolaatjes aangeboden, de kinderen nog extra koekjes erbij en uiteindelijk liep Owen nog met zijn pet vol snoep naar buiten haha. Het was ook wel echt lekkere chocolade. We blijven toch Hollanders he want we hebben er niks gekocht… (was ook wel echt duur, zelfs een klein reepje kostte daar al 12,50 euro). Weer richting huis en echt nét voor een mega plensbui in de camper (..behalve Roel: want die ging de fietsen erop zetten. Arme ziel).
Doorgereden naar Grosseto waar we op een gratis (yep, blijven nog steeds die gierige Hollanders ;D) parkeerplek overnachten. Wel vlakbij een legerbasis waar ze met flink wat straaljagers de geluidsbarrière opblazen afgewisseld met af en toe wat kerkklokken (doe mij dan toch die laatste maar..)
Ps. Misschien moet ik erbij vermelden dat we overal wel fooi geven hoor ;).
Sorry, not sorry..
De volgende bestemming is camping Etruria in Castiglione della Pescala. Waren even vergeten dat er hier soms ‘stiltetijden’ gelden dus we stonden om 15:00 voor de deur maar mochten er pas om 16:00 in (tussen 14 en 16 is het volledige stilte..). Die rust was voorbij toen wij er waren..
De kids heel lief met hun nieuwe speelgoed gespeeld. Papa en mama elkaar afgewisseld met sporten en verder aan het strand vertoefd. De kids zijn dan echt op hun gelukkigst (en wij dan vanzelfsprekend ook).
Verder 3x ingegaan op de vraag of we ook ‘Joints’ verkochten aangezien onze camper een ‘Fiat Joint' is. “Yes I know, it’s a Fiat Joint Camper”, “No we are not from Amsterdam” “We don’t sell joints” “No this rosemary I just cut is not for the joint” etc. Dus. “So funny”.
Happy Mothersday: poep en plas in je sneakers
Moederdag kon niet beter beginnen dan ’s ochtends vroeg poep en plas ruimen. Owen wilde naar de wc, ging zijn laddertje af maar kwam er toen achter dat hij het niet ging redden. Alles kletterde letterlijk naar beneden.. waar heel toevallig ook mijn sneakers stonden..
Zonder daar teveel op in te gaan reden we door naar Rome. Maddie zingend met ‘Niiiiiijntje, lief klein konijntje’ en op constant repeat door Owen ‘De apen eten bananen’ kwamen we aan bij een simpele camperplek. Na een 20 minuten bumpy ride met de bus en daarna de metro, bewonderden we het Colosseum, de Trevi fontein, een speeltuintje en verloren we (alweer!) een brood. Onderweg kwamen we nog langs een ijstentje met muziek waar Maddie spontaan haar dansmoves liet zien en waar omstanders blij mee gingen klappen. Waaronder ook een non die nog even een kruisje op haar voorhoofd tekende met haar vinger..zou ze nu extra lief zijn morgen ;)?
13000 stappen later weer de trein terug gepakt. Kapot en bezweet kwamen we terug, nog even een douchje gepakt. Je merkt wel verschil in een plek zoals deze (dichtbij een populaire stad) en de vorige. Hier betaal je 1 euro per 5 minuten douchen en is de wc-pot groter dan de wc-bril die erop ligt wat een beetje onhandig uitpakt. Maar ach, het is gelukkig nog steeds geen gat in de grond ;).
Sneaky basterds in Rome..
Ook nog Vaticaanstad bewonderd. Het kleinste land ter wereld, wat bijzonder is omdat het omgeven is door Rome, met slechts 800 inwoners. Een paar grappige feitjes die ik niet wist over Vaticaanstad:
- Ze drinken hier per hoofd het meeste wijn (74 liter per jaar!)
- Het telt de hoogste misdaadcijfers ter wereld (wat vaak komt door de aanwezige toeristen)
- De Paus wordt door 135 Zwitserse soldaten beschermd (die overigens man moeten zijn tussen de 19 en 30 jaar en minimaal 1.70m moeten zijn).
Verder weer lekker rondgestruind, ergens een drankje wezen drinken en - uiteraard - een ijsje wezen eten. Dit keer bij de oudste ijssalon van Rome: ‘Gioletti’. Smaakte vanzelfsprekend weer goddelijk (toch toepasselijke term in dit verhaal..)
Het zou Rome niet zijn als we niet - bijna - gerold waren. We gingen terug de metro in en het was bizar druk. Roel had Owen op zijn arm en ik Maddie in de kinderwagen met tassen en het fietsje van Owen er aan. Zelf een handtasje om die ik al voor me hield. Gelukkig waren mijn ‘sixth-sense(oren)’ aan en hield ik mijn hand op mijn tas terwijl er een groepje meiden ons aan het ‘duwen’ waren de metro in. Ik had ook het idee dat ze greep naar het tasje. Eenmaal in de metro sprongen ze er weer snel uit waarbij een vrouw die al in de metro stond een van die meiden bij de kraag greep. Superscherp. Helaas ontglipte ze en schreeuwde ze nog wat na. Gelukkig was niemand wat kwijt. Je bent natuurlijk een makkelijke prooi wanneer je gefocust bent op de kids, snel wilt instappen en niemand wil overrijden met je kinderwagen..
Pompei & Napels
De reis vervolgde naar kampeerplek ‘La Terrazza di Hermes’ in Pompei. Een prima plekje met speeltuintje naast de deur, uitzicht op de vulkaan Vesuvius en een wc zonder wc bril (we gaan er zo niet echt op vooruit met die wc's..).
Wat we vonden van Napels? Menn wat een drukke (en ook beetje viezige) stad. Het zijn allemaal smalle straatjes met veel horecatentjes waar alles (scooters, auto’s, lopende mensen) doorheen gaan. Het heeft ook natuurlijk zijn mooie kanten, vooral als je ‘beneden’ staat en ziet dat de gekleurde huisjes dicht bij elkaar gebouwd zijn op een vrij steil stuk.
Zelf waren we constant superscherp op zakkenrollers en toen we in de metro stonden stond er een jongen tegenover me die ik al wat verdacht vond. Op het moment dat de metro stopte en de man voor hem eruit wilde, rolde de jongen zijn telefoon uit zijn achterzak (ook niet handig die daar te houden natuurlijk). Ik zag het gebeuren en uit reflex greep ik hem in zijn kraag en pakte de mobiel. Ik schreeuwde naar de andere man die uitstapte maar die had niks in de gaten. Ondertussen stond ik met een kinderwagen in mijn hand (en wilde natuurlijk ook zelf niet gerold worden) maar iemand achter mij pakte de mobiel weer uit mijn hand (waarschijnlijk zijn handlanger). De zakkenroller wist te ontkomen doordat hij zijn jas uitdeed..stond ik dan met zijn jas in mijn hand. Roel dacht dat ik gerold was dus die kwam er ook tussen maar de man was al gevlogen. De man die gerold was en het EINDELIJK eens in de gaten kreeg snapte er niks van. Maar helaas: te laat. Het is echt ongelooflijk hier hoe snel en geniepig ze het doen..
Uiteindelijk kwamen we aan bij een aquarium, even wat qualitytime voor Owen en Maddie. Hele mooie, kleine, grote gekleurde vissen. Binnen een half uurtje stonden we alweer buiten. Haha het bleek niet heel groot te zijn..
Kortom..
Al met al een leuke dag maar ik zou het toch niet aanraden als je reist met kids. Je bent te erg bezig met opletten vanwege de drukte, vanwege het zakkenrollen en krijgt dus weinig mee van de stad. Een heel lief oud vrouwtje werd spontaan verliefd op Maddie (opzich heel aandoenlijk) maar je wantrouwt meteen (..is dit een afleidingstrucje?), zo zonde. De bekende sfogliatelle (zoete lekkernij) uiteraard ook geprobeerd maar ook geen aanrader (erg hard deeg met een beetje zoet van binnen). We sloten de dag af met: ijs :). Kortom, veel gereisd (veel metro’s heen en weer), leuke dag maar voor mij iets te hectisch.
Pompei
Heel indrukwekkend! Echt de moeite waard om te bekijken, zo bijzonder hoe alles bewaard is gebleven na de tragedie. Echter met de kinderwagen bijna niet te doen, tip: neem een draagzak mee!
Bergen zo groen als broccoli
Onderweg naar een camping in Vico Equense. Vantevoren gebeld om te vragen of er plek is voor onze 7meter-camper. “Yes no problem”. Uurtje later waren we er. De weg erheen was spannend door uitdagende, scherpe haarspeldbochten. Vooral toen er een vrachtwagen van een andere kant op kwam en de camper voor ons achteruit moest rijden (dat ging niet helemaal lekker, hij reed met zijn achterkant tegen de rotswand aan..). Eenmaal aangekomen: “no no no, you are to big!”. Eeuhm, we hebben vantevoren gebeld..? Maar helaas, geen plek. Ok, spannende weg weer terug en een ander plan.
Doorgereden naar een camping een uurtje verderop in Salerno, ondertussen genietend van de bergen gevuld met bomen zo groen als broccoli. De laatste paar kilometers voordat we aankwamen reden we door een soort van sloppenwijk. Met verlaten gebouwen, planten die huizen ingroeiden en afgebrokkelde beachhouses, wat een perfecte filmlocaties!
Aangekomen op camping ‘La Foce Dei Tramonti’. Prima plekje voor 2 nachten, speeltuintje weer lekker vlakbij en klein stukje strand.
Side note: van een wc zonder wcbril naar een wc zonder wcbril en zonder toiletpapier (we komen steeds dichter bij een gat in de grond zo ;D).
Weer lekker geskottelbraaid en een plan gemaakt voor de komende week. Morgen vertrekken we naar de andere kant waar de zon is! Zo gezegd, zo gedaan. We worden steeds sneller in het ‘inpakken en wegwezen’-systeem. Roel zorgt dat buiten alles opgeruimd en in orde is en ik zorg ervoor dat het binnen spik en span is. Topteam!
So far..
De afgelopen week hebben we veel gedaan op veel verschillende plekken en hopen nu ergens wat langer te blijven. Even rust is ook lekker merken we. Het liefst willen we ook Puglia in maar we reizen toch een beetje de zon achterna en gezien sommige campings nog gesloten zijn - of er zijn gewoon geen campings te vinden - besluiten we naar Viesta te rijden om vanuit daar weer naar Bari te gaan waar de boot naar Griekenland vertrekt. Moeten we toch nog maar eens terug voor Puglia..
ONZE TIPS
- Voor het beste uitzicht ever, boek een nacht bij Azienda Agricola Montaioncino, Empoli Toscane.
- Bedenk van tevoren wat je wilt zien als je naar een grotere stad gaat en hoe je daar gaat komen. En hoe je de kids vervoert in zo'n stad. Wij hadden een kinderwagen en loopfiets mee wat fijn was (maar een draagzak zou ook top zijn)